Toyota Yaris 1.3 16v VVT-i Linea Luna

Het interieur

De binnenkant oogt op het eerste oog wat kaal. Grote, gladde, bolle vlakken van donker kunststof vormen het dashboard dat alle functionaliteit centreert in een alu-look middenconsole. Ook de middenconsole oogt rustig. De drie grote knoppen met meerdere functies springen daarbij het meest in het oog. Eenvoud lijkt hier het gevoerde beleid in het dashboard. De knoppen zijn niet dusdanig van aard dat ik de eerste keer direct door heb waar alles voor dient, maar dat is na een paar keer draaien en drukken toch al heel anders en in het vervolg van de rit is de bediening zelfs eenvoudig te noemen. Bovenop het dashboard staat net als bij de vorige Yaris een digitale snelheidsmeter die diep weg zit in zijn behuizing, toch is deze wel goed af te lezen.
Achter dit eenvoudig lijkende dashboard gaat echter toch heel wat schuil, want waar je het bij de meeste auto's met één dashboardkastje doet, tel ik hier vijf afsluitbare vakken. Twee voor de bestuurder en drie voor de bijrijder. En dat is nog naast de drie open bakjes in het dashboard en de lade onder de bijrijdersstoel. Blijkbaar schat Toyota dat de gemiddelde Yaris-rijder nogal wat mee te nemen heeft.
De zittingen van de stoelen zijn wat gladjes en mochten wat mij betreft de bestuurder wel iets meer 'in de greep' houden. Ze zijn wel perfect te verstellen. Hoogte en standen van de stoel kunnen vrij nauwkeurig worden ingesteld naar de wens van de bestuurder. Achterin is er een riante hoeveelheid ruimte. Ik raak met mijn benen niet eens de bestuurdersstoel wanneer ik op de achterbank plaats neem en dan staat die stoel op een stand die voor mij bij het rijden ook prettig was. Hoofdruimte is er genoeg, maar het houdt niet over. Ik denk dat echt lange mensen hier wel eens de hemelbekleding zullen toucheren.
Ook de kofferruimte is riant en wanneer je daar (ook met al je bakjes en vakjes) nog niet genoeg aan hebt, kan de bank makkelijk een stand naar voren geschoven worden. Om deze variabele ruimte tussen hoedenplank en achterbank wat weg te werken, heeft Toyota gekozen voor wat lapjes stof met een soort klittenband. Hier hebben ze wat mij betreft toch echt de plank misgeslagen, want ten eerste ziet het er niet uit en ten tweede zag ik in een ander model in de showroom al wat je kan verwachten: de stof kleeft niet goed en bungelt maar wat vreemd in de achterbak. Mocht je met de verschuifbare bank nog niet genoeg hebben dan heb je nog de optie om de dubbele bodem uit de laadvloer te halen (waardoor deze vlak was) of zelfs de bank zodanig weg te klappen dat er een grote, egale laadruimte ontstaat tot aan de voorstoelen.