Alfa Romeo MiTo TwinAir Distinctive

Liefde op het tweede gezicht

Na een middagje sturen over binnenwegen kan ik me een beter beeld vormen over de MiTo TwinAir. Hoewel hij maar het halve vermogen heeft van de 1.4 Turbo MultiAir, is het rijplezier er niet minder om. Met de DNA-schakelaar in de Dynamic-stand is de MiTo een lekker scherp sturend autootje. De tamelijk brede banden (215/45/17) zorgen ervoor dat de grip voor de relatief lichte MiTo bijna oneindig is, je kunt pittig snel de bochten in. Het schakelen met de zesbak is eveneens een pretje, de verzetten passen mooi bij het blok en de vermogensopbouw. Omdat je geen surplus aan vermogen hebt kun je eigenlijk mid-corner vol op het gas. De TwinAir heeft wel een klein turbogat, maar dat is in dit soort gevallen eerder een voordeel dan een nadeel.

Na de tweede ronde zijn de MiTo en ik een stuk nader tot elkaar gekomen. Het onderstel is ruim overbemeten voor de 85 paardenkrachten waardoor het rij- en stuurgedrag veel vertrouwen geven, de MiTo is koersvast en met veel precisie te besturen. Wat mij betreft had de stuurbekrachtiging in de Dynamic-stand wel iets sterker mogen zijn, het komt nu ietwat geforceerd 'zwaar' over. Dit kan ook te maken hebben met de breedte van de Continentals. Zet de DNA-schakelaar in de Natural-stand en de stuurbekrachtiging voelt inderdaad een stuk natuurlijker. Dat geldt echter niet voor de gaspedaal-respons, de MiTo is in deze stand met geen stok vooruit te branden. Mooi in de 'D' laten, dus.

Het moge duidelijk zijn dat de MiTo het prima doet als rijdersauto, maar er zijn meer factoren aan een auto die de potentiële klant moeten bekoren. Looks en praktische bruikbaarheid zijn de twee voornaamste. Het is alweer vijf jaar geleden dat we voor het eerst kennismaakten met de MiTo, maar de klassieke lijnen van het ontwerp hebben een lange houdbaarheid. Het is nog steeds een wagentje dat er uitspringt tussen alle andere wagens op de parking. Ook het interieur kan er prima mee door, al toont het ontwerp van het centrale deel van het dashboard wel zijn leeftijd. Dat komt met name door het grote kunststof vlak rondom de radio. Qua bruikbaarheid is het interieur dik voor elkaar: door de hoge daklijn kan de MiTo ook tamelijk lange bestuurders herbergen. De instelbaarheid van de stoelen en het stuur is prima, voor iedere Nederlander is er een goede zitpositie te vinden. Tot slot een waarschuwing voor mensen die regelmatig hun auto stofzuigen: de Lifehammer is bevestigd op de vloermatten. De naalden van de houder steken erg ver uit waardoor je je flink bezeerd als je de vloermatten verwijderd. Daar moet Alfa iets beters op verzinnen.