Lichtvoetig
Je zou de stelling best kunnen verdedigen dat de gemiddelde Dacia-rijder wat minder om autorijden geeft. Hij is bereid te bezuinigen op aankleding, materialen en misschien zelfs uiterlijk, dus waarom zou de rijbeleving er toe doen? Een auto is immers alleen bedoeld om van A naar B te geraken. Gelukkig neemt Dacia deze gedachtespinsels niet over. Zoals eerder al vermeld is de techniek gewoon helemaal bij de tijd en dat merk je ook in het rijden. De 115 pk uit de soepele 1.2 is een prima vermogen voor een auto als deze, zowel in dagelijkse korte ritjes als bij het kilometervreten geeft de auto geen krimp. De Lodgy rijdt zeer volwassen en zelfs prettig lichtvoetig. Je hebt niet het idee dat je met een enorme auto op pad bent. Wel is het zo dat de auto ook niet erg uitgesproken is in zijn karakter. Zowel het sturen, het schakelen als het onderstel zijn heel gemiddeld afgesteld, waarschijnlijk om een zo groot mogelijke groep rijders te kunnen plezieren. Dit zou kunnen klinken als middelmaat, maar we willen graag het predicaat 'prettig' aan het totaalplaatje van het rijden hangen. Des te vervelender dat de Europese botsproevenvereniging EuroNCAP maar drie sterren aan de Lodgy heeft toegekend, waar een vijftal tegenwoordig gemeengoed lijkt. In het verbruik komt het voordeel van de moderne 115 TCe weer om de hoek kijken, want met 6,9 liter per 100 kilometer gemiddeld heeft de Roemeen het heel behoorlijk gedaan in een periode vol vrieskou, zonder dat je als bestuurder overmatig veel aandacht aan de zuinigheid hebt moeten besteden.
