Citroën C6 2.7 V6 HDiF Exclusive

Het rijden

Als het er niet was bij verteld dat de testauto een dieselmotor had, had ik het waarschijnlijk niet eens gemerkt. De diesel van Honda mag momenteel de reputatie hebben om een van de stilste te zijn, maar zelfs die zelfontbrander kan nog wel wat van de C6 leren. Met de geluidsisolatie is het in ieder geval goed gesteld. Alleen bij fors accelereren hoor je in de verre achtergrond een grom opkomen. De 2.7 dieselmotor levert 208 pk bij 4000 tpm en 440 Nm bij 1900 tpm en daarmee wordt de 1846 kg zware koets in een zeer respectabele 8,9 seconden naar de honderd gestuwd. Het lijkt in eerste instantie minder snel te gaan, maar zodra de naald de 2000 tpm passeert begint het versnellen pas echt goed en is het een kwestie van grote stappen, snel thuis. Op cruise snelheid en met het onderstel in de normale stand voelt de wagen erg zweverig. Oneffenheden worden foutloos gladgestreken, al wil de carrosserie bij langere varianten wel iets nadeinen. Het onderstel in de sportstand zetten levert niet hetzelfde resultaat op als bij de Opel Astra, die daar echt strakker van wordt. Nee, bij de C6 wordt vooral het deinen tegengegaan. Ook is er dan verschil te merken bij de minirotondetest. Met het systeem ingeschakeld ligt de snelheid ongeveer 10 km hoger per uur, voordat de banden beginnen te protesteren. Opvallend is dat met het systeem op de normale stand de snelheid vrijwel gelijk ligt als bij menig normale middenklasser. De eerder genoemde Astra behaalde een ruim 40 km/ uur met zijn IDS ingeschakeld. Toch is de C6 geen sportieve auto, even snel een haakse bocht pakken levert in eerste instantie wat onderstuur op. Uiteraard binnen gestelde grenzen en netjes onder controle door de elektronica. Maar daar is deze auto eigenlijk ook niet voor bedoeld. Dit is gewoon zo’n langeafstand cruiser die de kilometers een voor een verzwelgt en achter zich laat. Als chauffeur moet je dan wel af en toe je ogen op de kilometerteller richten, want je rijd snel te hard. Zo reed ik op een 80 km-weg en had niet echt het gevoel dat het heel hard ging, totdat ik mijn ogen heel even focuste op de head-up display. Die gaf een waarde aan die voldoende was om een rijbewijs als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen. Opvallend was dat het daarna net leek alsof de auto stilstond bij een snelheid van 80 km.uur. Bij de remtest moest het veiligheidssysteem ingrijpen, omdat net als bij een eerdere rijtest met de Alfa 159 de remweg over een putdeksel heen liep. De remtest werd dan ook op dezelfde weg uitgevoerd, dus ik had het van te voren kunnen weten. De C6 reageerde echter minder heftig op het onbalans die ontstond en corrigeerde het eigenlijk een beetje op een nonchalante manier. Als bestuurder merk je er eigenlijk niet veel van. Als concurrenten denk ik zelf aan de Lancia Thesis en de Chrysler 300C. Net als de fransman zijn dat auto’s die in de hoogste klasse meedraaien, maar die desondanks net buiten de top blijven. Daardoor zijn het auto’s die direct opvallen als je er een ziet rijden.